Jonoforeza jest zabiegiem elektroleczniczym, w trakcie którego wykorzystuje się działanie prądu stałego (galwanicznego), który poprzez wprowadzanie do tkanek jonów działa leczniczo na organizm człowieka. Ustalono, że jony wprowadzone do skóry tą drogą gromadzą się na granicy naskórka i skóry właściwej, skąd zostają odprowadzone z prądem krwi w głąb ustroju. Sama aktywność prądu ma również znaczenie – przyczynia się ono do powstawania dużej ilości ciepła w tkankach i poprawy krążenia. Ma to odżywczy wpływ na tkanki oraz działa przeciwzapalnie i resorpcyjnie. Do jonoforezy mogą być zatem używane tylko związki chemiczne ulegające dysocjacji elektrolitycznej. Związki chemiczne mające tę właściwość nazywa się elektrolitami.

W kosmetologii najczęściej stosuje się działanie jonoforezy w leczeniu różnych odmian trądziku, teleangiektazjach, przebarwieniach, podrażnieniach czy bliznach. Ogólne wskazania do jonoforezy to nerwobóle, polineuropatie i zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa. Ponadto artrozy, artralgie czy obwodowe porażania. A także angioneuropatie, zaburzenia krążenia obwodowego oraz utrudniony zrost kostny. Do wskazań dotyczących skóry zaliczamy terapię blizn, terapię przebarwień skóry, nadpotliwość dłoni, stóp, a także owrzodzenia. Jonoforezę możemy stosować także przy trądziku zwykłym, różowatym, terapii zmarszczek, naczyń krwionośnych, stanach zapalnych skóry oraz odmładzaniu, ujędrnianiu, nawilżaniu skóry, łojotoku i odmrożeniach.

Jakie roztwory leków używane są do jonoforezy?

  • Jonoforeza jodu: blizny, przykurcze bliznowate.
  • Jonoforeza wapnia: stany zapalne gałki ocznej, obwodowe zaburzenia naczynioruchowe, zespół Sudecka, utrudniony zrost kości.
  • Jonoforeza cynku: przyżeganie trudno gojących się owrzodzeń, drożdżyca paznokci.
  • Jonoforeza histaminy: samorodna sinica kończyn, odmroziny, zespół bólowy rwy kulszowej, przewlekłe stany zapalne stawów i zapalenia okołostawowe, owrzodzenia troficzne.
  • Jontoforeza w zabiegach skóry płytko unaczynionej
  • Do jontoforezy mogą być użyte związki chemiczne, które ulegają dysocjacji elektrolitycznej, czyli procesowi rozpadu cząstek na jony dodatnie i ujemne. Efekt leczniczy jest sumą działania leku i galwanizacji. Jonoforezę stosuje się w przypadkach, w których chcemy miejscowo zadziałać przeciwzapalnie, przeciwbólowo czy rozluźnić mięśnie. Stosowanie tego zabiegu jest zalecane przy: rozszerzonych naczyniach włosowatych, nerwicach naczyniowych, odmrożeniach, trądziku pospolitym, trądziku różowatym, zwiotczeniach skóry i mięśni, bliznach, bliznowcach i uczuleniach.

Coraz więcej kobiet w różnym wieku, skarży się na kłopoty związane z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi. Kruchość naczynek jest związana z ich podwyższoną przepuszczalnością, która powoduje przenikanie do skóry wielu czynników zapalnych. W konsekwencji dochodzi do pojawienia się na skórze rozlanego rumienią i towarzyszącego mu uczucia pieczenia i rozgrzania. Kruchość i nadwrażliwość naczyń krwionośnych jest jednym z czynników przyczyniających do powstania trądziku różowatego. Z czasem skłonność do pojawienia się rumieni utrwala się. Kruche naczyńka włosowate nie wytrzymują ciśnienia krwi, zaczynają pękać pozostawiając na skórze trwałe ślady, potocznie zwane pajączkami. Skłonność do występowania rozszerzonych naczyń krwionośnych (teleangiektazji) występują już w dzieciństwie, a po dwudziestym roku życia naczynka zaczynają być widoczne. Skórę przy pielęgnacji należy traktować jako wrażliwą. Rozszerzone naczynka mogą powstać przy każdym rodzaju cery. Jednak najbardziej narażona na tę dolegliwość jest skóra delikatna, cienka i wrażliwa. Trądzik różowaty występuje po okresie dojrzewania między 35 a 50 rokiem życia. Może występować u obu płci, lecz znacznie częściej u kobiet. Podłożem występowania schorzenia mogą być zaburzenia naczynio-ruchowe, bodźce emocjonalne i fizyczne takie jak: leki, alkohol, słońce, nadmiar ciepła. Schorzenie może wystąpić równocześnie ze schorzeniami układu pokarmowego i zaburzeniami hormonalnymi. Osoby z cerą naczynkową muszą szczególną wagę przykładać do regularnej pielęgnacji w gabinecie kosmetycznym. Poleca się im zabiegi seryjne, mające na celu wzmocnienie i obkurczenie naczynek. Może to być prosty i niedrogi zabieg – jonoforeza – z zastosowaniem chlorku wapnia lub leczniczych ampułek. Powinien być on wykonany w serii ok. 8-10, po dwa, trzy razy w tygodniu. Jonoforeza jest metodą zapobiegającą poszerzaniu naczynek krwionośnych wykorzystującą prąd stały. Korzystając z fal ultradźwiękowych zwiększamy odstępy między komórkami, a dzięki odpychaniu elektrycznemu wspomagamy bardziej efektywne wnikanie w skórę dobroczynnych substancji z kosmetyków.

Rezultat jest uzyskiwany dzięki bezpośredniemu działaniu fali elastycznej, która rozjaśnia przebarwienia i plamy, dotlenia i bardzo mocno nawilża skórę, poprawia wymianę jonową, wzmaga produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Ponadto przygotowuje skórę do dalszych zabiegów kosmetycznych, odmładza poprzez głęboki mikro-masaż oraz przyspiesza przenikanie i aktywację kosmetyków w głąb skóry. Nie można zapomnieć również, że poprawia strukturę blizn, a skórę pozostawia nadzwyczajnie odmłodzoną, odświeżoną i zregenerowaną.

Wiosną (przed nastaniem dni słonecznych i ciepłych) i wczesną jesienią (przed nastaniem dni mroźnych) zaleca się przeprowadzenie w gabinecie serii zabiegów galwanizacji lub jontoforezy z witaminą C, wapniem i wyciągiem z ruty. Podczas jontoforezy przy trądziku różowatym, możemy wprowadzić anodą (+) chlorek wapnia w celu uszczelnienia naczyń krwionośnych. Działa on również odczulająco i przeciwzapalnie. Wskazane jest także wprowadzenie katodą (-) kwasu askorbinowego. Powoduje on uelastycznienie ścianek naczyń krwionośnych, wzmaga działanie ciał uodparniających organizm oraz wykazuje możliwości przeciwzapalnie. W przypadku zmian rumieniowych i grudek zaleca się delikatne masaże i naświetlania lampą sollux z niebieskim filtrem oraz elektrolizę lub elektrokoagulację trwale rozszerzonych naczyń.

Jonoforeza to także jeden z częściej wykonywanych zabiegów kosmetycznych. Do jonoforezy użyte związki chemiczne, ulegają dysocjacji elektrolitycznej.

Dysocjacja elektrolityczna jest to proces rozpadu cząstek elektrolitu na jony dodatnie i ujemne w wyniku oddziaływań rozpuszczalnika.

Ustalono, że jony wprowadzone do skóry tą drogą gromadzą się na granicy naskórka i skóry właściwej, skąd zostają odprowadzone z prądem krwi w głąb ustroju. W kosmetyce najczęściej stosuje się działanie jonoforezy w leczeniu:

  • trądziku pospolitego
  • łojotoku skóry
  • nerwicach naczyniowych
  • trądziku różowatym
  • odmrożeniach
  • przebarwieniach skóry
  • uczuleniach
  • bliznach i bliznowcach
  • zwiotczeniach skóry
  • zgrubieniach łącznotkankowych
  • zrostach
  • zespołach bólowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa
  • nadmiernej potliwości rąk i stóp
  • utrudnionym zroście kostnym (stopy, dłonie)
  • porażeniu nerwu twarzowego

 PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU:

  • przerwana ciągłość naskórka w miejscu zabiegowym
  • metalowe implanty
  • osobnicza nietolerancja prądu
  • ciąża, okres laktacji
  • rozrusznik serca/ choroby serca
  • choroby nowotworowe
  • ekstrakcja zęba (w dniu zabiegu, jeśli zabieg dotyczy twarzy)
  • spożywanie alkoholu przed oraz 24 godziny po zabiegu
  • epilepsja, nadciśnienie nie będące pod kontrolą lekarską
  • łuszczyca w miejscu zabiegowym
  • gorączka